16 oktober. Voor de eerste keer spelen met de playmobil trein. Het ontsporen van de trein vond ik leuker dan het rijden. De voorbereiding nam meer tijd in beslag, dan het uiteindelijk rijden. Maar het was even leuk en gezellig.

Nog even de laatste folders doornemen.

Ik sta al zelf standig en bijna los aan tafel.

Ok, ik mag eindelijk met de treinen spelen.

De trein naast de treinbaan vond ik veel leuker.

Mamma zou mij wel even helpen om de trein er weer op te zetten.

Er zitten ook allemaal poppetjes in de trein.

Die kunnen er ook makkelijk uit. Zal ik dat even doen?

En wat is dit? Een afstandsbediening!

Die heb ik geheel niet nodig. Ik pak de treinen gewoon vast.

Al kruipend door de huiskamer vermaak ik me prima.

Heel soms heb ik de fotograaf in de gaten.

Ok, dan nu even samen met Mamma zitten en naar de treinen kijken.

Dag trein, daagggggg

Hoe de trein ook rijd, ik blijf hem volgen.

En dan nu wil ik weer spelen. Dus treinen van de baan.

Welk deel is nu de voorkant en welke de achterkant?

Ik weet het gewoon even niet meer.

Dan maar verder spelen met andere delen van de trein.

En al die poppetjes. Die zijn ook mooi.

Tussendoor stop ik nog een stukje worst in mijn mond.

Wat een plezier zo met de familie. Gezellig dagje spelen..

En na spelen komt ... opruimen. Ik zal wel even helpen.

Wat Mamma in de bak doet, haal ik er uit. Gaat goed hé.

Hopelijk blijft de treinbaan de volgende keer langer liggen. Maar dat zien we dan wel.