Kleine meisjes worden groot en het gaat zo snel. Zeker nu ze op school zit. Neem nu het verhaal hieronder.
Vrijdag 16/01. We hadden het al vaker tegen haar gezegt, maar toen wilde ze het niet. We hebben toen aangegeven dat, wanneer ze er klaar voor was, dat ze het dan moest aangeven en dan zouden we gaan kijken. Deze vrijdagmiddag ging ze op eens op schoot bij Pappa zitten en fluisterde wat in zijn oor; "Pappa ik ben er klaar voor. Ik wil oorbellen". 
 

16/01. Na dit gezegt te hebben, was het een geheim tussen haar Pappa en Bobbi-Lee.


Aan tafel tegen niemand ons geheim vertellen en dat deed ze prima.


 

Zaterdagochtend 17/1. Nog nooit zo snel aangekleed en op pad. Op naar de juwelier.


 

Onderweg heeft ze wel verteld wat het geheim was, dus nu wisten de Mamma's het ook.

 

Samen kijken naar een leuke oorbel voor de komende 6 weken. Daarna is het gaatje genezen.

 

De verkoopster geeft nog allemaal informatie en zegt ook dat het even pijn gaat doen.

 

Ze mocht plaats gaan nemen op de kruk en alles werd voorbereid.
 
 

Wachten duurt dan heel lang. Het schieten van de oorbellen, hebben we op film staan. Dit ging super goed en Bobbi-Lee heeft niet gehuild. Ze was binnen 1 minuut klaar.
 

Gelijk die mooie lach weer op haar gezicht. Wat deed ze het goed.

 

Al gillend en juigend de winkel uit komen. YEs Yes. ik heb oorbellennnnnn

 

Nog even voor de winkel een poseer foto maken. Wat heeft ze het goed gedaan.



In de avond nog even trots fotos maken. Eerst van de ene kant.


En dan van de andere kant. Het geneest super goed en geheel geen pijn of andere klachten. Dit heeft ze zelf gewenst, gedaan en ook uitgevoerd.


Terug naar de andere foto series? Klik hier